Badanie twardości w skali Brinella

W technice bardzo często bada się twardość materiałów. Jest to konieczne, ponieważ przed wykorzystaniem materiału do produkcji trzeba upewnić się, do czego materiał dokładnie może zostać wykorzystany. Chodzi o to, aby wiedzieć, w jakich warunkach materiał będzie w stanie zachować swój kształt i właściwości. Bada się, czy materiał jest wystarczająco twardy, aby wytrzymać nacisk konkretnych sił.

Skala Brinella i twardościomierz

Twardość bada się na różne sposoby. W ciągu wielu lat rozwoju szeroko pojętej techniki wymyślono wiele różnych skali, w których ocenia się twardość materiału lub przedmiotu. Jedną z takich skali jest skala Brinella. Wymyślił ją szwedzki inżynier o takim samym nazwisku, który ponad 100 lat temu przeprowadził test twardości na opracowanych przez siebie zasadach. Jest to próba niszcząca, ponieważ w wyniku przeprowadzenia testu próbka zostaje zniszczona. Powstaje na niej duży odcisk. Do przeprowadzenia takiego testu wykorzystuje się tak zwany twardościomierz brinella, którego budowa jest dostosowana do przeprowadzenia tego rodzaju testu. Badaną próbkę materiału umieszcza się w specjalną kulę wykonaną z węglików spiekanych, a później ustawia się czas obciążenia oraz siłę docisku. Na koniec z odpowiedniego wzoru wylicza się twardość konkretnego materiału. Przykładami najtwardszych metali w skali Brinella są na przykład ołów czy cyna. To stara, ale wciąż stosowana metoda badania twardości.

Badanie twardości przeprowadzane jest na masę różnych sposobów, a jednym z nich jest metoda Brinella. Ma ona swoje lata, bo została odkryta ponad 100 lat temu, ale mimo to wciąż jest szeroko wykorzystywana w badaniu materiałów. Każdy inżynier poznaje tę metodę jako jedną z pierwszych. Taka wiedza będzie mu potrzebna w pracach związanych z mechaniką.